Sabat Samhain jest również nazywany Nowym Rokiem Czarownic. Jest to jedne z większych sabatów w Kole Roku pomiędzy uroczystościami związanymi z przesileniami i równonocami.
Od sabatu Samhain wywodzi również inne pośrednie święto, znane nam dobrze pod nazwą Halloween, które mocno odseparowało się od swoich celtyckich korzeni i stało się barwną mieszanką zarówno pogańskich i chrześcijańskich tradycji.
W Samhain celebrujemy nie tylko dzień zmarłych, ale również święto ognia.
Wielu pogan wierzy, że świat fizyczny oddzielony jest od świata duchów podobną do membrany zasłoną i że staje się ona najcieńsza wraz z końcem Jesieni. To właśnie tego dnia, wszelkie byty mogą przenikać do naszego świata. To doskonała okazja, aby na nowo pojednać się ze swoimi przodkami oraz duchami i innymi niepojętymi stworzeniami nocy. Ta cienka zasłona sprawia również, że Samhain to idealna część roku na rzucanie zaklęć i wróżenie. W tym samym czasie co Samhain wypada też Halloween. W związku z tym wielu pogan postrzega Halloween jako część obrzędów tego sabatu. Tradycja kostiumów, hałaśliwych zabaw, odwracania ról społecznych wywodzi się z tych samych korzeni. Samhain jest świętem poważnym i pełnym miłości.
Wielu współczesnych pogan świętuje Samhain podczas pełni księżyca wypadającej najbliżej końca października lub dokładnie 31 października. Choć święto wywodzi się z tradycji celtyckiej, poganie obchodzą je w sposób pasujący do ich kultury i tradycji. W sezonie Samhain właściwe jest przywoływanie Morrigan, Dagdy, Hadesa, Persefony, Hekate i wielu innych bóstw związanych\ ze śmiercią i czarostwem, a pochodzących z różnych kręgów kulturowych. Dla osób praktykujących ciche domowe zwyczaje, jest to zwykle czas niemych wieczerzy, spokojnych wróżb i refleksji w gronie rodzinnym. Lista zwyczajów tu wymienionych nie jest wyczerpująca – wielu pogan przez cały listopad obchodzi też święta związane z bóstwami chtonicznymi: dodatkowo albo zamiast sabatu Samhain.
Wiccanie postrzegają Samhain jako koniec jednego roku i początek drugiego. W tym momencie Koła Roku Bogini zstąpiła już z ziemi do świata zmarłych, gdzie spotka się i połączy ze swym ukochanym, umierającym Bogiem. Wiccanie wierzą, że właśnie otwarcie przez nią drzwi do świata umarłych powoduje, że zasłona między światami staje się tak cienka. Przeprowadzane są rytuały dla uczczenia jej zejścia pod ziemię i uhonorowania zmarłych, szczególnie osób, które odeszły w minionym roku. Wiccanie celtyccy przestrzegają Wiccańskiej Porady i dyteizmu Boga/Bogini, ale wierzą też w bóstwa panteonu celtyckiego i z nimi działają. Świętują Samhain, stosując popularne wiccańskie rytuały, przygotowując ołtarze przodków, nieme wieczerze i wróżąc. Często wzywają celtyckie bóstwa śmierci lub takie bezpośrednio związane z sabatem Samhain, na przykład Morrigan.
Tradycyjne czarownice w Wielkiej Brytanii postrzegają Samhain jako jedno z najważniejszych świąt ognia. Samhain to też jedna z trzech nocy w roku, kiedy zasłona między światami staje się cienka (pozostałe dwie to Wigilia Maja oraz Letnie Przesilenie). Niektóre tradycyjne czarownice podczas ceremonii w wieczór Samhain kreślą dwa kręgi – jeden dla żywych, a drugi dla umarłych. Jest to czas komunikacji ze zmarłymi, szczególnie z przodkami, i tradycyjne czarownice odwiedzają w tym dniu cmentarze, skrzyżowania dróg oraz różne miejsca pochówku. Uważają Samhain za czas łączenia się z ciemnym Bogiem i Boginią oraz czas medytacji nad tym, czego oni chcą nas nauczyć.
Czarownice eklektyczne zapożyczają różne elementy z różnych tradycji, w zależności od tego, co im duchowo odpowiada. Podczas Samhain świętują, czcząc swoich przodków i zmarłych członków rodziny, ale także przodków duchowych, na przykład inne czarownice i pogan, którzy żyli w dawnych czasach. Rytuały skupiają się na ciemnej porze roku i często polegają na wzywaniu bóstw z różnych panteonów. Persefona i Pluton, Kali Ma, Morrigan i Dagda, nordycka bogini Hel – między innymi te postacie mogą zostać wezwane podczas eklektycznego rytuału święta Samhain.
Neopoganie niekoniecznie identyfikują się z jedną konkretną tradycją lub sposobem jej praktykowania, nie są też zainteresowani przechodzeniem praktyk inicjacyjnych typowych dla wiccan i niektórych rodzajów czarostwa. Dla świętujących sabat Samhain jest to czas ustawiania ołtarzy dla przodków, opowiadania historii o ludziach, którzy odeszli przed nami, wróżenia, spotykania się przy ogniskach i brania udziału w publicznych rytuałach w celu połączenia się w poczuciu duchowej wspólnoty.
Jesienne Dziady
W krajach słowiańskich dni od 31 października do 2 listopada również są dniami poświęconymi zmarłym. Osoby wyznania chrześcijańskiego 1 listopada odwiedzają cmentarze i groby swoich zmarłych krewnych, zapalając świeczki, by ich bliscy znaleźli drogę do nieba lub do domu. Osoby praktykujące dawne tradycje pogańskie (albo praktykujące zarówno stare tradycje pogańskie, jak i współczesne chrześcijańskie) urządzają również posiłek zwany przez Szkotów i Irlandczyków „niemą wieczerzą”. Przypada on na 2 listopada i Słowianie nazywają go Dziadami. Zostawiają jedno wolne miejsce przy stole, nakrywając go pełną zastawą, a rodzina podczas kolacji rozmawia szeptem, opowiadając sobie historie o bliskich, którzy odeszli. Wierzą oni, że każdy znak ze strony natury zaobserwowany podczas wieczerzy, od powiewu wiatru po pojawienie się owada, to oznaka nawiedzenia domu przez przodka. Takie posiłki z przodkami praktykowane są trzy lub cztery razy do roku i z każdym z nich łączy się konkretny sezonowy rytuał. Słowianie uznający takie zwyczaje mieszkają głównie we wschodniej Polsce, na Litwie i Białorusi. Polski poeta, Adam Mickiewicz, napisał sztukę opisującą te ludowe zwyczaje, zawierającą sceny, w których mieszkańcy wiosek przynosili jedzenie i picie do opuszczonych domów i tam prosili zmarłych o poradę, tak jak nakazywała im mądrość ludowa, a nie dominujący chrześcijański obyczaj.
Co robić podczas Samhain?
Halloween/Samhain wiąże się z wieloma aktywnościami i zabawami, zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych. Wypełnij swój październik przygotowywaniem przerażających dekoracji, świadczeniem posługi wobec innych lub zabawami i wróżbami.
- Rzeźbienie dyni
- Ogniska
- Zabawa z jabłkami (np. wróżba z obierek)
- Opowiadanie historyjek
- Zorganizuj maraton magicznych filmów
Błogosławieństwo domu na Samhain
Starożytni poganie szykowali się do sabatu Samhain, intensywnie sprzątając i organizując sprawy domu. Chcieli w ten sposób uczcić odwiedzających ich przodków i zaprezentować się od najlepszej strony. Prawdopodobnie porządki ułatwiały im też przetrwanie zimy, bo wszystkie rzeczy były na swoim miejscu i nie musieli ich szukać! Współcześnie Samhain to wciąż świetny moment na sprzątanie i błogosławienie domu. Pozwala wypędzić zastałą energię, a cały dom osnuć opieką, ochroną i błogosławieństwem.
Przepisy
Ostatnie plony roku zbierane są tuż przed sabatem Samhain. Potrawy przygotowywane na Samhain bywają często próbami zużycia produktów, których nie udało się zakonserwować, oraz staraniami, by wykorzystać tyle świeżych warzyw i owoców, ile się da. Jarmuż, jabłka, orzechy i zboża to główne smaki związane z bogatą tradycją Halloween.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz